Raftaki Kedi

Notre Dame de Sion (NDS) Fransız Lisesi, Orchestra’Sion ve Türk piyanist Emre Şen’in katılımıyla 1 Ekim’de açılış konseriyle sezon açılışını gerçekleştirdi. Konzertmeister Nilay Sancar, Orçun Orçunsel’in şefliğini yaptığı gecede Orchestra’Sion, Mozart, Mendelssohn ve Beethoven’dan üç parça çaldı. NDS’nin başarılı orkestrası Orchestra’Sion ve Emre Şen konserde klasik müzik severlere unutulmaz bir gece yaşattı. Orkestra, konserin ilk bölümünde Avusturyalı besteci Amadeus Mozart tarafından 1786’da bestelenmiş olan ‘Figaro’nun Düğünü’nü eseri ile başlangıç yaptı. ‘ Piyanonun Şeytani Meleği’ İkinci bölümde İtalyan basınının “piyanonun şeytani meleği” diye tanımladığı, müzik çevrelerinde “Emre Chopin” lakabıyla anılan birçok ödül alan Emre Şen piyanoyla orkestraya eşlik etti. Şen ve Orchestra’Sion, Alman besteci Felix Mendelsshon’un 1831’de bestelediği Piyano Konçertosu No.1 op 25 sol minör eserinden Molto Allegro con fuoco, Andante, Presto – Molto Allegro e Vivace ile k

 Yaklaşık bir ay öncesinden serginin duyurusunu görmüştüm. Frida ve kucağındaki, sağındaki solundaki kedileri görünce ben de dikkat kesilmiştim haliyle. Ajandaya da hemen kaydettim ki günlerin karmaşası içinde boğulup kalmasın. 2 Eylül'de Gama Sanat Galeri'sinde Murat Kürüz'ün 'Kedi Kadınların Hikayesi' isimli altıncı sergisi açıldı. Sergi öncesinde Murat bey ile keyifli bir söyleşi gerçekleştirdik. Kafaları kedi vücutları insan bu eserlerde kullanılan renkler ve oluşturulan kompozisyonlar bakanın yüzünde gülümseme sağlıyor. Canlı renkler ve baktığınızda kendi içlerinde minik hikayecikleri görüyorsunuz. Eserlerin yaratıcısı Murat Kürüz'ün neşeli hep gülümseyen yüzü gibi aydınlıklar. Daha sonra serginin açılışında gelen misafirleri bir sürprizin beklediğini gördüm. Etkinliği düzenleyenlerden Elmas Dereci ve Şule Claire Altıntaş'ın yüzlerinin kediye dönüştüğünü gördüm. Serginin bir köşesinde makyöz Mehmet Dalakoğlu kadınları kediye dönüştürüy

Oldukça garip, belirsiz bir dönemdeyiz bence. Yaşananlar garip geliyor, getirecekleri ise belirsiz. Hayatımın geçişleri, koşturmacaları derken yazılacak pek çok şey birikti aslında, bazıları güncelliğini kaybetti bazıları zihnimin derinliklerine gizlendi ben onları gün yüzüne çıkarana kadar. Ama tabi bir yerden yeniden başlamak lazım. O zaman güncel olan bir oyunla yine yeniden demek gerek. Sevdiğim adamla yıldızların altında Genco Erkal ve Tülay Günal ikilisinden Güneşin Sofrasında Nazım ile Brecht oyunun galasına katıldık. Güzel bir konak bahçesinde şarkılarla şiirlerle biraz nefes aldık. İtalyan bir mimara Osmanlı zamanında bir levanten tarafından yaptırılmış olan Mahmut Muhtar Paşa Konağı'nın bahçesinde ağustos ayı boyunca da devam edecek. Kurt Weill, Hanns Eisler, Zülfü Livaneli, Fazıl Say, Timur Selçuk, Cem Karaca, Edip Akbayram gibi ustalar ise eserleriyle sözlü-müzikli bir ziyafet çekiyorlar. Konağın pencerelerini bahçesini de aktif olarak kullandıkları müzikler

Bu defa Murathan Mungan’ın dizelerinden değil satırlarından kopup geldim. Düz yazılarının benim için yeri apayrı oluyor. Yazdığı hikâyelerle romanlarla bazen kendimi o kadar özdeşleştiriyorum ki sanki beni hissetmiş oturup konuşmuşuz o yazmış gibi. Alıp kitabı elime seviyorum. Hem kitabı hem kendimi sever gibi. Kendimden parçaları sever gibi. Mungan’ın bu kitabında çeşitli hikâyelerini okuyorsunuz. Farklı farklı hayatlardan yaşananlara, hissedilenlere açılan bir pencere gibi satırları okudukça gözünüzden akıp gidiyor. Her hikâye de bir parça ben vardım. Kimi satırların altı çizildi. Kimisinde durup uzun uzun düşünüldü. Ve bir çırpıda keyifle okudum. Kapak tasarımı beni ayrıca mest etti. Özellikle son zamanlarda kitap kapağı diye gördüğüm facialardan sonra böylesi güzel hazırlanmış bir emek övgüye değer bence. Okuduğum bir kitabı yazacağım zaman o kitabı da yanıma alır arada sayfalarını açar altını çizdiğim sarılar arasında gider gelirim. Şimdi hayatımda yaşanan güzel bir değişimin

Doğan Kardeş’in ‘Seçme Şiirler’ başlıklı seçkilerinden birkaç kitabı yazmıştım daha önce. Seriyi tamamlamak hedeflerim arasında. Bu defa yakın zamanda kaybettiğimiz Gülten Akın’ın ‘Deli Kızın Türküsü’nü okudum. Belki bir yâd etme olarak elim bu kitaba gitti. Ama iyi ki gitti okumadığım şiirlerini okuyup bir şairi ona ait şiirleri okuyarak anmış oldum. Şiir kitapları söz konusu olunca pek yazmak istemiyorum aslında. Şiirin yapısı gereği onu okuyanın kendi yaşam görüşü çerçevesinde, o kelimeleri bizzat kendisinin anlamlandırmasına bırakmak gerekiyor bence. Şiir eşittir duygu olduğu için sanırım olanca duygusallığım ile yaklaşıyorum bu kitaplara. Genel olarak konuşmak gerekirse beğendiğim seçkilerden oldu. Hazırlayan Raşit Çavaş’ın tercihlerinden görmüş olduk Gülten Akın’ı. Alıntılamak istediğim birçok şiiri var aslında ama sadece bir tanesi alacağım. Her ne kadar aralarından seçmek benim için zor olsa da. İşte bu da benim Gülten Akın seçkim: Varı Sevdası Olana İlahi Ben seni t